Het afbreken van voedsel tot zeer kleine voedingsstoffen welke ons lichaam kan gebruiken.

Dit halen wij uit onze voeding, en komt vrij bij de verbranding van vetten, koolhydraten, eiwitten en alcohol in ons lichaam.

Hieronder verstaan we het gehele kanaal in ons lichaam, waar de spijsvertering plaatsvindt.

Dit zijn alle organen die betrokken zijn bij de spijsvertering, met elk hun eigen functie.

Het spijsverteringskanaal heeft als taak het opnemen van voedsel, het vloeibaar maken van voedsel, het afbreken van ons voedsel tot zeer kleine deeltjes, het afgeven van deze zeer kleine deeltjes aan het bloed en het verwijderen van alle afvalstoffen uit ons lichaam.

De gehele spijsvertering vanf inname in de mond tot en met de uitscheiding via de anus, duurt 24 tot 48 uur.

De mond, de slokdarm, de maag, de twaalfvingerige darm, de lever, de alvleesklier, de dunne darm, de galblaas en de dikke darm.

Amylase zit in ons speeksel. Deze is in staat om koolhydraten af te breken tot simpele suikers (glucose), en blijft werken tot aan de maag.

Het kneden en fijnmalen van voedsel dat via de slokdarm de maag binnenkomt, het doden van bacteriën en het afbreken van eiwitten en vetten.

In de cellen van de maagwand wordt de intrinsieke factor geproduceerd. Dit is een eiwit dat aan vitamine B12 wordt gekoppeld, zodat deze kan worden opgenomen.

Lipase (uit het slijmvlies van de maag) is in staat om vetbolletjes af te breken tot zuren en glyceriden (kleine vetmoleculen).

Na een maaltijd duurt het 2,5 tot 3 uur voordat de maag weer leeg is. Dit kan na vetrijk voedsel wel 2 uur langer duren.

In de twaalfvingerige darm (het bovenste gedeelte van de dunne darm).

De belangrijkste functie van de dunne darm is voedingsstoffen uit het voedsel opnemen en deze afgeven aan het bloed.

Dit zijn vingervormige uitstulpingen (op de dunne darmwand), waar de voedingsstoffen worden afgeven aan het bloed.

Het laatste deel van de dunne darm wordt de kronkeldarm genoemd. Daar wordt oa. de vitamine B12 opgenomen.

In de twaalfvingerige darm (bovenste gedeelte van de dunne darm), wordt de zure brij uit de maag, vermengd met vloeistof uit de galblaas en sappen uit de alvleesklier. Hierdoor kunnen de voedingsstoffen verder worden afgebroken.

Gal wordt in de lever geproduceerd, maar wordt opgeslagen en bewaard in de galblaas. Als vet voedsel de darm binnenkomt, wordt gal naar de twaalfvingerige darm geperst om het vet af te breken.

Insuline en glucagon (kunnen op elk gewenst moment aan het bloed worden afgegeven). Insuline verlaagt de bloedsuikerspiegel en glucagon verhoogt deze.

Lipase voor de afbraak van vetten, protease voor de afbraak van eiwitten en amylase voor de afbraak van koolhydraten.

Het omzetten van eiwitten, koolhydraten en vetten (in vormen die bruikbaar zijn voor ons lichaam), het opslaan van glycogeen, het maken van gal en het afbreken van giftige stoffen.